Από την ίδρυση του Παγκοσμίου πρωταθλήματος motocross της Ομοσπονδίας Internatoinale de Motocyclisme Motocross το 1957, αθλητές από το Ηνωμένο Βασίλειο κατάφεραν να κερδίσουν 10 χρυσά μετάλλια. Αυτοί είναι οι Dave Bickers (1960, 1961), Jeff Smith (1964, 1965), Graham Noyce (1979), Neil Hudson (1981), Dave Thorpe (1985, 1986, 1989) και James Dobb (2001).
Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ένα καλό αποτέλεσμα για μια χώρα 80,823 τετραγωνικών μέτρων με 61 εκατομμύρια κατοίκους, όμως όχι, καθώς ο τελευταίος τίτλος ήταν αυτός του Dobb στα 125cc το 2001.
Μετά από 19 χρόνια εμφανίστηκε ο Ben Watson από το Nottinghamshire. Η πρώτη του συμμετοχή στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα ήταν το 2016 στην κατηγορία των 250cc. Σε δυο χρόνια αγωνιζόμενος με την Yamaha, κατάφερε να ανέβει για πρώτη φορά στο βάθρο της κατηγορίας ΜΧ2 στον αγώνα της Ρωσίας. Ο Watson ήταν στη μάχη της τέταρτη θέσης το 2018 ενώ το 2019 ένας τραυματισμός του κατέστρεψε τη χρονιά.
Την τελευταία σεζόν στην κατηγορία ΜΧ2 είναι στις τάξεις της εργοστασιακής Monster Energy Yamaha και ο 21χρονος ήταν γρήγορος και αρκετά σταθερός με την YZ250FM στους δυο πρώτους αγώνες του 2020 σε Matterley Basin (Αγγλία) και Valkenswaard (Ολλανδία), πριν η πανδημία αναγκάσει τον Watsonνα επιστρέψει στην πατρίδα του.
Ben, πως είσαι και που ακριβώς είσαι αυτό τον καιρό;
Watson: Βασικά κάναμε μόνο δυο αγώνες φέτος και μετά όλα σταμάτησαν. Κάναμε όλες τις δοκιμές κατά τη διάρκεια της χειμερινής προετοιμασίας και όλα πήγαιναν καλά μέχρι που είχα αυτό το μικρό τραυματισμό στο χέρι. Έσπασα δυο κόκκαλα στο χέρι μου ξανά. Είναι δύσκολο να πω αν είναι νέο ή παλιό τραύμα, έτσι θα δούμε πω θα πάει. Έχασα τέσσερις βδομάδες με τη μοτοσυκλέτα έτσι δεν ήταν ιδανικό αυτό πριν από την έναρξη της σεζόν. Τερμάτισα πέμπτος στον αγώνα της Αγγλίας αλλά και σε αυτόν στο Valkenswaard πριν ξεσπάσει η πανδημία και όλα σταμάτησαν από τότε. Τώρα βρίσκομαι στο Ηνωμένο Βασίλειο και απλά προπονούμαι σωματικά και κάνω λίγο ποδήλατο. Μόλις μπορέσω θα πάω όμως στο Βέλγιο και θα ξεκινήσω να αγωνίζομαι με τη μοτοσυκλέτα.
Εντελώς τυχαία ήρθε η πανδημία του Covid-19, αυτό το γεγονός σου έδωσε χρόνο για να γιατρευτείς;
Watson: Ναι, ακριβώς. Πριν από την πανδημία οδηγούσα με πόνους και εκεί που ετοιμαζόμουν να το ξαναπεράσω ήρθε αυτό. Προσπάθησα να παραμείνω θετικός και είναι καιρός να επιστρέψω πίσω έτοιμος 100%.
Στον τελευταίο αγώνα στο Valkenswaard στην Ολλανδία ήσουν αρκετά ταχύς και σταθερός κατά τα 5/4 στα δύο σκέλη, τερματίζοντας στην πέμπτη θέση γενικής. Ακόμα και όταν ο Covid-19 έστειλε τους πάντες σπίτι και παρά το γεγονός ότι ήσουν ανταγωνιστικός αυτό σε ηρέμησε;
Watson: Ναι, ακριβώς. Έχασα αρκετό χρόνο με τη μοτοσυκλέτα πριν ξεκινήσουν οι αγώνες και για μένα δεν ήταν ιδανικές οι συνθήκες. Στα προκριματικά έμεινα στη 15η θέση γιατί η μοτοσυκλέτα δεν πέρασε τη δοκιμή θορύβου και μαζί με μερικά άλλα μικρά θέματα με κράτησαν πίσω. Οι εκκινήσεις είναι πολύ σημαντικές και κατάφερα να ανταπεξέλθω αρκετά καλά. Έκανα δυο σταθερά σκέλη χωρίς λάθη. Ήμουν πέμπτος στο πρώτο σκέλος και τέταρτος στο δεύτερο, έτσι είμαι αρκετά ευχαριστημένος με αυτό. Κανονικά σε μια σεζόν με 20 αγώνες αν μπορείς να είσαι σταθερός με τέταρτες και πέμπτες θέσεις αυτό είναι πολύ καλή απόδοση.
Τί έκανες για να περάσει ο χρόνος κατά τη διάρκεια του περιορισμού;
Watson: Είμαι στο σπίτι των γωνιών μου όπου είναι ησυχία και έχει μεγάλη αυλή, έτσι έκαναν διάφορα πράγματα όπου υπο φυσιολογικές συνθήκες δε θα έκανα, όπως για παράδειγμα περιποίηση του κήπου μαζί με τη μητέρα μου και βόλτα τους σκύλους μαζί με τον πατέρα μου και τον αδερφό μου. Όσο βρισκόμουν στο Βέλγιο δεν είχα την ευκαιρία να βλέπω τους σκύλους μου τόσο συχνά. Δεν είμαι ο τύπος που θα κάτσει να δει Netflix ή να παίξει PlayStation. Ένα ωραίο πράγμα είναι το “έξυπνο” ποδήλατο που αγόρασα ούτως ώστε να μπορώ να προπονούμαι μέσα στο σπίτι. Έχει και ο αδερφός μου ακριβώς το ίδιο και έτσι μπορούμε να συναγωνιζόμαστε μαζί. Αυτό προσπάθησα να κάνω για να περάσει η ώρα, πράγματα που πραγματικά τα απολαμβάνω.
Ήσουν καθόλου σε επικοινωνία με τη Monster Energy Yamaha;
Watson: Οπωσδήποτε. Έχω επαφή με την ομάδα και παρόλο που είμαστε σε διαφορετικές χώρες μιλάμε πολύ. Το προσωπικό της ομάδας πρέπει να παραμείνει ασφαλές. Πάντα είχα την υποστήριξη της ομάδας και της Yamaha και είμαι ευγνώμων που έχω αυτή την ομάδα γύρο μου. Η κατάσταση είναι η ίδια για όλους. Πρέπει να παραμένουμε θετικοί.
Ένα πράγμα που έχει απογοητεύσει αρκετούς οδηγούς με τους οποίους μίλησα τις τελευταίες βδομάδες είναι ότι δεν υπάρχει ακριβής ημερομηνία επανέναρξης του πρωταθλήματος. Εσύ τι νομίζεις;
Watson: Κανονικά έχουμε ημερομηνία όταν αγωνιζόμαστε, όμως αυτό τώρα είναι δύσκολο. Αν ακολουθάς ένα πρόγραμμα κάποιες μέρες δεν κάνεις εντατική προπόνηση, όμως ξέρεις πότε ακριβώς πρέπει να το κάνεις. Με τα σημερινά δεδομένα και τον τρόπο που προπονούμαι μπορώ να το κάνω για το υπόλοιπο της ζωής μου. Δε θα το βαρεθώ ποτέ. Διασφαλίζω ότι κάνω πολύ καλή προπόνηση όμως δε θα είναι επίπονη καθώς μπορεί να το κάνω αυτό για αρκετό καιρό πριν ανεβώ πάνω στη μοτοσυκλέτα. Προσπαθώ να το απολαύσω όμως όσο μπορώ.
Φέτος θα είναι η τελευταία στου χρονιά στην ΜΧ2, σωστά;
Watson: Ναι είναι ο τελευταίος μου χρόνος στα 250cc. Θα γίνω 23 τον Ιούνιο όμως δεν το σκέφτομαι αυτό ακόμα. Θέλω να έχω σταθερά αποτελέσματα αυτή τη χρονιά και τα υπόλοιπα νομίζω θα έρθουν από μόνα τους.
Αυτή είναι η τελευταία ερώτηση και πραγματικά ήθελα να σε ρωτήσω γι’αυτό. Παρόλο που είμαι 30 χρόνια μεγαλύτερος από εσένα, εσύ τι γνωρίζεις για την ιστορία της Μεγάλης Βρετανίας στο motocross και τι σημαίνει να είσαι παγκοσμίου πρωταθλήματος αναβάτης για το Έθνος σου;
Watson: Είμαστε μικρή χώρα όμως έχουμε πολύ πληθυσμό. Δε γνωρίζω πολλά για τους αγώνες από το παρελθόν. Ο πατέρας μου έτρεξε σε μερικούς αγώνες, όμως δεν γνωρίζω τι έκαναν οι προηγούμενοι αναβάτες. Ξέρω όμως ότι έχουμε μεγάλη υποστήριξη από τους Βρετανούς φιλάθλους. Πάντα σε επευφημούν όταν αγωνίζεσαι εντός έδρας ή στον αγώνα των εθνών. Για παράδειγμα, όταν έτρεξα στον αγώνα των Εθνών στην Αμερική το 2018, υπήρχαν πολλοί Άγγλοι οπαδοί και αρκετοί φίλοι, οι οποίοι έκαναν το ταξίδι από το Σικάγο για να ακολουθήσουν την ομάδα της Μεγάλης Βρετανίας στον αγώνα των Εθνών. Πραγματικά πάντα μας υποστηρίζουν.
Συνέντευξη: Eric Johnson