Το να είσαι το φαβορί σε ένα αγώνα σίγουρα είναι κάτι ωραίο, όχι όμως απαραίτητα και το πιο άνετο. Ο Nasser Al-Attiyah δεν άντεξε την πίεση σε προηγούμενους αγώνες στο παρελθόν, αλλά φέτος μαζί με τον συνοδηγό του Mathieu Baumel πραγματοποίησαν μια εξαιρετική εμφάνιση στο Dakar.
«’Ήταν ένα εκπληκτικό Dakar για εμάς», είπε ο Al-Attiyahπροσθέτοντας, «Έχουμε να κερδίσουμε από το 2019. Είμαστε ευχαριστημένοι με τους νέους κανονισμούς T1+. Υπήρχαν τρείς πολύ δυνατές ομάδες ικανές να κερδίσουν. Ο Matthieu, εγώ, η ομάδα, κάναμε πολύ καλή δουλειά για να κερδίσουμε. Από την μέρα που αρχίσαμε να τρέχουμε στην Σαουδική Αραβία τερματίζαμε συνεχώς δεύτεροι, όμως τώρα είμαστε ευχαριστημένοι που πετύχαμε το στόχο μας. Η Toyota Gazoo Racing έκανε καταπληκτική δουλειά κατά τη διάρκεια του χρόνου για να κατασκευάσει το νέο αυτοκίνητο. Όλος ο αγώνας κύλισε ομαλά. Ήμασταν συνεχώς σε επαγρύπνηση και πλέον ξέρουμε ότι έχουμε ένα πολύ καλό αυτοκίνητο και θα κάνουμε ότι καλύτερο για να κερδίσουμε το παγκόσμιο πρωτάθλημα. Ανοίξαμε διαφορά από την πρώτη μέρα και καταφέραμε να διαχειριστούμε σωστά το πλεονέκτημα. Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι και σας λέω ότι θα αρχίσουμε να σκεφτόμαστε το επόμενο Dakar σε μια βδομάδα ή σε δέκα μέρες. Είμαστε τυχεροί που ήρθε το Dakar στην Σαουδική Αραβία και θέλω να ευχαριστήσω την κυβέρνηση για αυτή την ευκαιρία που μας έδωσε ούτως ώστε να ανακαλύψουμε αυτά τα τοπία που κόβουν την ανάσα».
Ο οδηγός από το Κατάρ προηγήθηκε από την αρχή του αγώνα κερδίζοντας και δυο ειδικές διαδρομές (1Α και 1Β). Αρχικά τα δυοAudi ακολουθούσαν από κοντά, όμως πρώτα ο Carlos Sainz είχε μια καταστροφική πλοήγηση και την επόμενη μέρα ο Peterhanselέχασε ένα από τους πίσω τροχούς και έπρεπε να δεχτεί μεγάλη ποινή για να μπορεί να συνεχίσει στο Dakar.
Με δυο εκ των φαβορί για τη νίκη εκτός διεκδίκησης, έμειναν δυο στη μάχη, οι Sebastien Loeb και Nasser Al-Attiyah, όμως ο Γάλλος στην τρίτη διαδρομή είχε σπασμένο άξονα με αποτέλεσμα να μείνει 50 λεπτά πίσω από τον Al-Attiyah μέχρι να έρθει η μέρα ανάπαυσης.
Όντας σταθερά πρώτος, ο άνθρωπος με το παρατσούκλι “Πρίγκηπας της Ερήμου” που απέκτησε στη Νότια Αμερική, πλέον έγινε βασιλιάς στη Μέση Ανατολή καθώς η φετινή νίκη ήταν η τέταρτη σε Dakar, η οποία προστέθηκε σε αυτές του 2011, 2015 και 2019.
Ο Loeb τερμάτισε τελικά στην δεύτερη θέση όπως και το 2017 όταν τότε έμεινε δεύτερος στη μονομαχία που είχε με τον Peterhansel. Παρηγοριά του Γάλλου μπορεί να χαρακτηριστεί η εκπληκτική απόδοση του BRX Hunter αφήνοντας υποσχέσεις για το μέλλον.
Ο Yazzed Al Rajhi μπήκε αρκετές φορές στην μάχη των δυο και απέδειξε ότι είναι μια υπολογίσιμη δύναμη στον αγώνα, καταφέρνοντας στο τέλος να πετύχει το καλύτερο του αποτέλεσμα σε Dakar καθώς ολοκλήρωσε στην τρίτη θέση γενικής.
Πίσω από τους τρείς κορυφαίους, ο οδηγός της Prodrive Orlando Terranova με το δεύτερο BRX Hunter τερμάτισε τέταρτος φέρνοντας το καλύτερο αποτέλεσμα της καριέρα του μετά από 14 εκκινήσεις.
Αντίθετα, τα Mini X-Raid δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα αφού δεν μπόρεσαν να συναγωνιστούν τα αυτοκίνητα γενιάς Τ1+, με τον Jakub Przygonski να τερματίζει έκτος πίσω από τον Giniel De Villiers. Στην πρώτη δεκάδα τερμάτισαν επίσης ο Mathieu Serradori, Sebastian Halpern, Mattias Ekstrom και Vladimir Vasilev.
Ο Sunderland στη χώρα των θαυμάτων
Πολύ κλειστή ήταν η μάχη στην κατηγορία μοτοσυκλετών όπου στο 44o Dakar είχαμε τον δεύτερο μικρότερο τερματισμό ανάμεσα στους δυο πρώτους. Τα 3′27″ μεταξύ των Sam Sunderland και Pablo Quintanilla φτάνοντας στην Jeddah είναι η πρώτη μικρότερη διαφορά στον αγώνα μετά το 1994 καθώς τότε ο Orioli τερμάτισε 1′13″ μπροστά από τον Arcarons.
«Ειλικρινά δεν μπορώ να είμαι πιο χαρούμενος. Η τελευταία διαδρομή ήταν δύσκολη με πολλή ένταση. Είχαμε αρκετή πλοήγηση και ύπουλες σημειώσεις και ορισμένες φορές ήμουν συγχυσμένος καθώς δεν ήξερα αν πήγαινα στη σωστή κατεύθυνση. Ειλικρινά το κεφάλι μου θα σπάσει. Τα τελευταία δέκα λεπτά δεν ήμουν σίγουρος αν κέρδισα και τώρα που μου το είπαν το όνειρο έγινε πραγματικότητα. Είχα δύσκολη σεζόν, όμως όταν κερδίζεις το Dakar τα αξίζει όλα.»
Ο Άγγλος επέστρεψε στις νίκες μετά το 2017. Ο Sunderland αρχικά ήταν στην σκιά του επιβλητικού ομόσταυλού του Daniel Sanders. Ωστόσο, ο “Chucky” αποχώρησε από τον αγώνα αφού είχε ατύχημα βγαίνοντας από το bivouac στην Riyadh. Από κει και πέρα ο Sunderland είχε το προβάδισμα το οποίο κράτησε για τέσσερις μέρες χωρίς να κερδίσει διαδρομή.
Τρείς πρώην νικητές μετά τις ατυχίες στις πρώτες ειδικές ξεκίνησαν την επίθεση τους, οι Toby Price, Ricky Brabec και ο περσινός νικητής Kevin Benavides. Μαζί τους προστέθηκαν και οι Matthias Walkner και Adrien Van Beveren οι οποίοι ήταν οι μόνοι που μπόρεσαν να διεκδικήσουν τη νίκη μαζί με τον Sunderland.
Η σωστή στρατηγική επέτρεψε στον επίσημο αναβάτη της GASGAS να ξεκινήσει από τις πίσω θέσεις με αποτέλεσμα να πετύχει μια εκπληκτική νίκη. Ο Pablo Quintanilla έμεινε τελικά δεύτερος και ο Matthias Walkner τρίτος.
Στην τέταρτη θέση τερμάτισε τελικά ο Adrien Van Beveren, πέμπτος ο Joan Bort και έκτος o Jose Cornejo. Την πρώτη δεκάδα συμπλήρωσαν οι Ricky Brabec, Andrew Short, Mason Klein και Toby Price.
Στην κατηγορία φορτηγών η KAMAZ-MASTER όπως και πέρυσι ήταν η απόλυτη κυρίαρχη στον αγώνα. Από την αρχή οι οδηγοί της κατέλαβαν τις τέσσερις πρώτες θέσεις τις οποίες διατήρησαν μέχρι το τέλος. Ο Dmitry Sotnikov είναι ο νικητής στον αγώνα, δεύτερος ολοκλήρωσε ο Eduard Nikolaev, τρίτος ο Anton Shibalovκαι τέταρτος ο Andrey Karginov.
Την πρώτη εξάδα συμπλήρωσαν οι Janus Van Kateren και Martin VanDen Brink.
Ο Alexandre Giroud ήταν ο μεγάλος και άνετος νικητής στην κατηγορία Quad. Ο Francisco Moreno ολοκλήρωσε στη δεύτερη θέση και ο kamil Wisniewski τρίτος.
Η νίκη στην κατηγορία SSV κρίθηκε στην τελευταία διαδρομή. Ο Austin Jones εκμεταλλεύτηκε τις ατυχίες των υπολοίπων καταφέρνοντας να κερδίσει τον αγώνα. Ο Garrard Guell τερμάτισε δεύτερος και ο Rokas Barciuska τρίτος.